Mamlakatimiz tarixida “Yangi O‘zbekiston” nomli sahifani ochib bergan tarixiy hujjat bu 2017–2021 yillarda O‘zbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar strategiyasi bo‘ldi. Beshta yo‘nalishni qamrab olgan mazkur hujjat beshta Davlat dasturlari orqali amalga oshirib kelinmoqda. Buning ahamiyatli tomoni shundaki, 2017 yilgi Davlat dasturi aynan “Xalq bilan muloqot va inson manfaatlari yili” deb nomlandi hamda aholi murojaatlari bilan ishlash bo‘yicha yangi talab va mexanizmlar joriy etildi.
Shu kunlarda dunyo hamjamiyatining diqqat eʼtibori O‘zbekistonga qaratilgan. Chunki mamlakatda muhim siyosiy jarayon – O‘zbekiston Respublikasining Prezidenti saylovi kompaniyasiga start berildi. Mamlakatning keyingi besh yillik taqdiri aynan ushbu siyosiy voqea bilan chambarchas bog‘liq. Unda saylash huquqiga ega bo‘lgan barcha saylovchilar nomzodlarning saylovoldi dasturi bilan tanishgan holda hech bir taʼsir va tazyiqlarsiz o‘zi tanlagan nomzodga ovoz berishi lozim.
Vijdon erkinligi – insoniyatning maʼnaviy yuksalishida muhim o‘rin tutgan omillardan sanaladi. Aynan u umumbashariy qadriyatlar, insonning asosiy huquq va erkinliklarining ajralmas qismidir. Zero, inson so‘zdagina emas, amalda oliy qadriyat bo‘lgan, uning huquq va erkinlari esa davlat faoliyatining mazmuni va asosiy vazifasi hisoblangan joydagina maʼnaviy va moddiy farovonlik, tinchlik va totuvlik hukm suradi. Shu jihatdan yangi tahrirda qabul qilingan “Vijdon erkinligi va diniy tashkilotlar to‘g‘risida”gi qonun aynan jamiyatimiz ravnaqiga qaratilganligi bilan ahamiyatlidir.
“Amnesty International” xalqaro tashkilotining maʼlumotlariga ko‘ra, hozirgi paytda qiynoqlar va odamlarga nisbatan shafqatsiz muomala turlari jahonning kamida 140 ta mamlakatida qo‘llanilishi kuzatilmoqda.
Oramizda shunday insonlar borki, ularning jismoniy imkoniyati cheklangan, lekin maʼnaviyati yuksak, ruhi esa juda kuchli va matonatli. Afsuski, nogironligi bo‘lgan shaxslar ko‘pincha ishlash, taʼlim darajasini oshirish va jamiyat hayotida to‘laqonli ishtirok etish imkoniyatidan mahrum bo‘ladilar. Hozirgi paytda ularning soni jahon miqyosida tahminan 1 milliard nafarni tashkil etadi. Aksariyat hollarda ular kamsitish va “qo‘li kaltalik”dan aziyat chekadilar. Albatta, ularni har tomonlama qo‘llab-quvvatlash borasidagi eng katta masʼuliyat davlat zimmasiga tushadi.
